در دنیایی که ترند های سلامتی مثل موج‌هایی روی آب ظاهر می‌شوند و ناپدید می‌شوند، احیای شیوه‌های قرار گرفتن در معرض سرما (از حمام‌های یخ نوردیک تا میسوگی ژاپنی) این سوال را مطرح می‌کند: آیا این صرفاً یک مد معاصر است یا ما شاهد احیای یک سنت جهانی کهن هستیم؟
"Vinterbadning" اسکاندیناویایی: آیینی از آتش و یخ
در آب‌های سرد اسکاندیناوی، عملی به نام «Vinterbadning» (حمام کردن زمستانی) برای قرن‌ها جزء اصلی فرهنگی بوده است. این عمل ریشه در سنت وایکینگ ها داشت و انگار که بیشتر از یک آزمون استقامت بود. این یک پاکسازی روحی و جسمی بود که به «سوناگ» معروف بود.
سونا یا «باستو» فقط برای گرما نبود، بلکه مکان مقدسی برای پاکسازی محسوب می‌شد. وایکینگ‌ها که به خاطر انعطاف‌پذیری و قدرت خود مشهور بودند، اغلب این جلسات سونا را با شیرجه رفتن در آب‌های یخی دنبال می‌کردند که اعتقاد بر این داشتن که «livskraft» (نیروی حیات) و وضوح ذهنی را افزایش می‌دهد.
مطالعات اخیر دانشگاه استکهلم با این باورهای باستانی مطابقت دارد و نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض سرمای منظم در واقع می تواند سلامت قلب و عروق و رفاه روانی را بهبود بخشد. حالا شما تصور کنید سرمای اون موقع توی شمال اروپا رو! اینجوری به قدرت زیاد وایکینگ ها پی میبرین.
دیدگاه خود را بنویسید